İktidar ve Muhalefete Gazeteci Mektubu

Yazıya şöyle başlayalım. Tarafsız gazeteci olmaz. Gazeteci, düşünen, sorgulayan ve en nihayetinde analiz edecek akıl ve yeteneklere sahip kişidir. Bu özelliklerinden dolayı gazeteci taraftır. Elbette bir ideolojik düşüncesi, siyasi fikri vardır. Olması da gerekir. Bu özellikleri olmayan birisi bırakın gazeteci, sıradan bir insan bile olamaz. Gazetecilikte ve özellikle de "namuslu gazetecilikte" ana özellik objektif olma, adalet, hukuk ve vicdandan yana olmaktır.

Bu girişten sonra mektuba gelecek olursak;

Bu yazıyı yazan ve benim gibi insanları ikidarlar çok sevmez.

Neden mi?

Genel itibari ile muhalifizdir.

Mesela namuslu gazeteci ustalardan öğrendiklerimiz;

Gazeteci, her ne sebeple olursa olsun ev sahibini, konuşmacıyı alkışlamaz.

Gazeteci, bir toplantıda soru soracağı zaman, ismini ve temsil ettiği kurumu söyler, soru sormak için ayağa kalkmaz, teşekkür etmez.

Gazeteci için bir çok tanımlama yapabilirsiniz. Ancak gazeteci tarifinde bu iki nokta çok önemlidir.

Ancak, gazetecilerin içinde "namuslu gazeteci" tanımı dışında iki farklı grup daha var. Aslında gazetecinin başına namuslu tanımlamasını hiç içime sindiremesem de, içim acıyarak bunu yapmak durumundayım.  Zira, Türkiye'de olması gereken, normal durumu anormalleştirdik. Namuslu, ahlaklı, erdemli vs gibi kavramları ünvanların ve tanımlamaların önüne iliştirmek zorunda kaldık.

Yukarıda bahsettiğim iki gruba gelince;

Birincisi;

Herhangi bir ideolojiye (ikitdar-muhalefet fark etmeksizin) körü körüne bağlı olan ve kendilerini üzecek gerçeklere tüm duyu organlarını kapatanlar. Bu türler, gazetecilikten daha çok adeta tapındıkları ideolojilerin basın sözcüsüdürler.

Bunlar da kendi aralarında ikiye ayrılır.

Gönül bağı olanlar, cüzdan bağı olanlar.

Cüzdan bağı olanlar çok tehlikelidir. Hele iktidara yakın olanlar.

Zira, iktidar düşerse, cüzdanları artık eskisi gibi dolmayacak, alıştıkları hayat standartları yara alacaktır.

Bundan dolayı, ikitdar nimetlerinden uzaklaşmamak için ikitdardan daha çok iktidar heveslisidirler.

İkinci ana grup ise, güce göre yönünü değiştiren, evrilen ve her an hizmete hazır takımıdır.

İki gün önce över, bir gün önce durur ve pozisyon alır. İkitdar kalıcı görünürse ilk pozisyonuna döner, eğer ikitdar değişikliği fikri ağır basıyorsa bugünün muhalefetine yumuşak geçiş yaparlar.

En tehlikeli grup budur.

En son yerel seçim ve sonrasında bunları çok net gördük. Rüzgar gülü gibi döndüler, fırtına görmüş ekin gibi çeşitli yönlere eğildiler, hava mülayimleşince de gücün yanında ayağa kalktılar, dimdik duruyorlar.

Hatta bunlar eğilmeye ve dönmeye öylesine alışıklarki, aynı zaman diliminde bir çok yöne eğilirler.

Yok demeyin, varlar ve sayıları tahmin ettiğinizden de çoklar.

14 Mayıs seçimleri yaklaştıkça fırıldaklar her yöne dönmeye, muhalefete güzelleme yapmaya başladılar. Elbette bunu çok derin izler bırakacak şekilde yapmıyorlar. Daha düne kadar tasmalarını ellerinde tutanların gösterdiği hedefe havlayanlar bugün, gelecek cüzdan kabarıklığı sebeplerinden dolayı sözde objektif gazetecilik adına kapılarında yatmaya başladılar bile. Hele kesin milletvekili listeleri bir açıklansın. Esas film o zaman başlayacak. Bunlar şimdilik fragman.

Daha düne kadar iktidarın ekonomik icraatlerine güzelleme yapanlar, durgunluk evresinden sonra, iktidarı yumuşak yumuşak eleştirmeye başladı bile. Elbette maça çok sert girmiyorlar. Türkiye'de siyasi dengeler her an değişebilir. Ancak atılacak bütün kurşunlar seçim sonrasına bırakılacak.  Onun için şimdilik objektif gazeteci rolü oynayarak şirinlik muskası dağıtıyorlar.

Seçim sonrasına gelecek olursak;

Bugün iktidarın ibrikçiliğini yapanlar, muhalefetin iktidara gelmesi ile bir anda en keskin yancıları olma yolunda hızla ilerleyecek. Aman da ne iyi oldu, ülke kurtuluşa erdi, aslında dünün muhalefeti, bugünün iktidarı ne güzel de şeyler söylüyor, çok haklılar, Türkiye daha güzel olacak değil, ilk günde oldu bile, Türkiye rahat bir nefes aldı, Türkiye'de bahar çiçekleri açtı. vs vs.

Bunları bir kenara not edin.

Maalesef Türkiye'de iktidarların bir özelliği, dün kendilerine küfür edenleri, düzdükleri methiyeler için sadık havlayıcı olarak kullanmalarıdır. Çok amaçlı İsviçre Çakısı gibidirler. Omurgası olmayanlar, her yöne lastik gibi eğilirler.

Ve, bu türler iktidarların en muteber adamları olacaktır. Bu hep tekrarlana gelmiştir.

Bizler mi;

Gazeteci olmanın verdiği sorumlulukla, iktidarlar doğru icraatleri yapmaları için vatandaş tarafından o koltuklara oturtulmuştur ve görevleri budur diyerek gazetecilik görevimizi yerine getireceğiz. Bundan dolayı yapılması gereken görev yapıldığı için yine kimseyi alkışlamayacağız, övmeyeceğiz. Sadece doğru, hukuka, adalete ve vicdana uygun yapılan icraatleri destekleyeceğiz. Hepsi o kadar.

Olur da adalet, hukuk, toplumsal vicdan ve ahlak noktasında yönlerini şaşırırlarsa onların da karşısında dimdik ve bugünden daha çok keskin duracağız. Bundan kimsenin şüphesi olmasın.

Dün, bugün ve yarın da hep aynı olacağız. Toplumun vicdanının sesi olmaya devam edecek, eleştiri hakkımızı sonuna kadar kullanacağız. İdeolojik ve siyasi saplantılarımız asla olmayacak. Ve bugünün iktidarı bizleri nasıl sevmiyorsa, yarının iktidarı da bizleri en az onlar kadar sevmeyecek.

Kimleri mi sevecekler?

Bugünü iktidarının ibrikçi başlarını.

Yanılmak isterim ama çok zor. Şimdiye kadar bu konuda yanılmadım dersem abartmış olmam.

Bugün iktidarda olanlara;

Yarın muhalefet olduğunuzda, yeni iktidarı eleştirdiğimizde sizden yana olmayacağız. Sizlere hukuksuz, adaletsiz ve toplum vicdanına aykırı uygulamalar olursa, tümünün karşısında olacağız. Bunu sizden olduğumuz veya sizi savunduğumuz için yapmayacağız.

Taraf olduğumuz ve inandığımız "namuslu gazeteciler" olarak hukukun, adaletin, toplumsal ahlak ve vicdanın savunucuları olduğumuz için yapacağız.

Ve,sonunda yine mahallenin kötü çocukları olacağız, dışlanacağız, sevilmeyeceğiz.

Düm umurumuzda değildi, bugün de değil, yarın da olmayacak.