"Ben sporcunun zeki, çevik ve ahlaklısını severim" Mustafa Kemal Atatürk

BU BİR FUTBOL YAZISI DEĞİLDİR

Türkiye profesyonel futbol liglerinde 2018 yılında Türkiye Kupası ve Süper Kupa'yı kazanan Anadolu'nun tek ilçe takımı olan, Avrupa kupalarında ülkemizi temsil eden Akhisarspor an itibariyle BAL liginde mücadele etmeye çalışıyor. Bütün bu olanlar her Anadolu kulübünün başına gelebilecek ve gelen sonuçlar. Turkiye'de mevcut futbol kulübü yönetim anlayışı maalesef bu sonuçları doğuruyor.

Akhisarspor bulunduğu ligde ilk dört maçını da farklı kaybederken kalesinde 26 gol gördü. Bunlar da futbolun içinde olabilecek sonuçlar.

Yazımın bundan sonrası futbol değil. Ancak  bir futbol maçı ile tanımlayabileceğimiz ahlak ve vicdan sorunu.

Akhisarspor son maçını İznikspor ile deplasmanda oynamaya çalıştı. Çalıştı, zira Akhisarspor takımı ikinci yarıya çıkmadı. Maçın ilk yarısı evsahibi İznikspor'un 7-0 galibiyeti kredi bitti.

Akhisarspor yaşadığı mali zorluklar nedeni ile transfer tahtası kapalı durumda. Bu nedenle sahaya 16- 20 yaş aralığında çocuklarla çıkıyor.

Ve ilk yarı bu skorla bitince gencecik çocuklar ağlayarak stadı terk ediyor ve ikinci yarıya çıkmıyorlar.

Elbette hiçbir sporcu ve spor takımı mağlubiyeti için sahaya çıkmaz. Amaç galibiyettir. Ancak, galibiyet herşey midir?

Sahada bulunan İznikspor'lu futbolcular hırslarını yenilmiş olabilir. Ki umut edilen bunun bile olmamasıdır. Fakat, ne İznikspor teknik yönetimi, ne de klüp yönetimi o gencecik çocukların bu travmayı yaşamasına bir nebze olsun engel olamadılar.

Elbette bu sadece İznikspor'a has bir durum değil. Daha önce oynanan maçlarda da benzer sonuçlar alındı. Son maç tüm duyguların iflas ettiği andır.

Spor aynı zamanda rakibe saygı duymayı gerektirir. Hiçbir maç, hiçbir galibiyet ve şampiyonluk vicdan ve ahlaktan değerli değildir. Maalesef biz bu insanı değerleri her geçen gün biraz daha kaybediyoruz.

O çocukları ağlatanlar, sizin çocuğunuz aynı durumda olsa ne yapardınız? Benim çocuğum o duruma düşmez demeyin. Hayat yolu sadece futboldan ibaret değil. Hayatın başka bir yerinde, başka bir zamanda ve halde aynı kırgınlıkları yaşama ihtimaliniz var. İnşallah bunu yaşamazsınız diyelim ancak, yaşarsanız o fidan gibi çocuklara yaşattıklarını aklınıza gelsin.

Maalesef gittikçe kemikleşen başkalarının zaaf ve hatalarından nemalanmak ve bunu zafer olarak görme hastalığı toplumu sarmaya başlayalı çok zaman oldu.

Bu ise vicdan ve ahlak melekekeri yok olmuş insanlardan meydana gelen insan kalabalığı olmamıza sebep oldu. Artık toplum değiliz galiba. Zira toplum olma yetilerimizi kaybediyoruz.

"Ben sporcunun zeki, çevik ve ahlaklısını severim"
Mustafa Kemal Atatürk